weekend 28-02 /01-03-2015
Door: Marja
Blijf op de hoogte en volg Marja
02 Maart 2015 | Ghana, Mampong
Het is al sinds donderdag moeilijk om aan water te komen in Mampong.. De maatschappij is op de hoogte, maar onduidelijk waarom de 'waterleiding / pompen geen water geven. Stukken ?? of 'gewoon' de kraan dicht ??
Ik had vandaag (zondag 01-03) bij thuiskomst (in Mampong) een wasje willen "draaien", niet dus ! ;-) of :-(...?!!
Zaterdag 28-05 om 9.15 vertrokken naar Lake Bosomtwi. Aankomst 15.00. Het vele verkeer vooral in het centrum van Kumasi zorgt voor enorme vertraging. In Kumasi worden we ook niet op het busstation afgezet, maar langs de markt. Te druk om verder te rijden. Na wat vragen uiteindelijk de troto gevonden om verder te reizen. Je snapt er eingelijk niks van. De honderden busjes die tegen elkaar aan staan... dan nog de kraampjes en horden mensen...hoe moeten we hier toch ooit weg komen?? Nou simpel. Iemand met een geel hesje aan, schreeuwt....laat mensen stoppen of juist doorrijden om plaats te maken.. schreeuwt nog meer, en jawel hoor, via wat stoeprandjes wringt de troto zich langzaam aan een 'weg' uit deze drukte. Uiteindelijk kunnen we stapvoets ons toevoegen aan de langzaam rijdende file. Ohhhh ja, nog wel ff wat geld voor de man in het gele hesje. Iedereen verdient zo wel iets extra's! Zelfs de politie!!
Het laatste stukje overstappen in een taxi want er rijden geen trotos naar Bosomtwi Lake. Net voor we het gebied naderen is er n soort 'tol' die je moet betalen. De bevolking niet, maar wel buitenlanders. Discriminatie...?? Of 'noodzaak'?!
Bij aankomst in Abono (het plaatsje waar het meer ligt) moeten we ons verplicht melden bij iets van een vvv-kantoor. Ook daar weer betalen. De Ghanese bevolking is het goedkoopst uit, vrijwilligers die hier in Ghana komen om te werken moeten iets meer betalen en de "gewone" buitenlander het meest. Lucky me ;-) !
Het meer is zo een miljoen jaar geleden ontstaan door inslag van een meteoor.
De naam Bosomtwi Lake betekend: Gods Antilope.(sinds de 17de eeuw)
Rondom het meer zijn 27dorpjes met een totaal van 25.000 inwoners.
De diepte is 90 meter. Veel inwoners zijn vissers.
Er zijn volgens mijn boek vijf verschillende hotels /onderkomens. Met begeleiding van iemand van het vvv-kantoor gaan we naar het eerste onderkomen. Via een smal zandpaadje bezaaid met keien en via plankjes die over kleine stroompjes water liggen, lopen we tussen de lemen huizen met golfplaten daken, vervallen en scheef hangende deuren naar het gasthuis. Hier kunnen we goedkoop (13 cedies p.p) bij de bevolking zelf overnachten en (lokaal) eten.!! Nou nee! Ik ga mezelf dit weekend meer luxe gunnen :-).
Het tweede onderkomen is een hotel. Airco....die uiteindelijk toch niet zo goed werkt. Een w.c en badkamer met bad. Helaas geen stromend water, maar ondertussen zijn we al blij met een goed gevulde emmer met water :-). In dit geval uit het meer. We besluiten om hier een nacht te blijven.
Langs het hotel staan twee vrouwen, ieder met een grote hoop badkleding op de grond liggend om te verkopen. De badkleding is uit een ver verleden. Maar goed, ze zijn er indien nodig. Het verbaasd me de eenvoud van een kleerhanger hier te zien....echt ;-). Gewoon een klein soepel houtje, een draadje ertussen geknoopt en de badkleding kan hier opgehangen worden. Er is een touwtje gespannen tussen twee bomen waar wat badbakken aan de kledinghangers pronken. Klaar om verkocht te worden.
Verderop wat mensen die wat dingen verkopen zoals vis, hoe kan het anders.. kokosnoten, zakjes water. Hier en daar zitten mensen zomaar wat te zitten op mooie blauw geschilderde bankjes onder de bomen die met prachtige knoestige wortels een groot gedeelte van de grond bedekken. Een waar kunstwerk.
Op het meer met de vele lege jerrykannen om vis te vangen, varen/dobberen nu twee vissersbootjes. Het ziet er vredig uit. Een enkeling waagt zich verder in het meer om te zwemmen! Maar de meeste jongelui zijn aan het pootje baden dicht bij de kant of spetterend aan het spelen. De meeste Ghaneze kunnen niet zwemmen. Zou een mooie werkgelegenheid zijn voor mij. Eigen zwemschool...;-).
Ik zie wat verder weg een meisje van 16 jaar, met een emmer en een grote zilverkleurige schaal voorover gebogen in het water staan. Als ik dichterbij kom zie ik hoe ze in de emmer en in de schaal met een soort schuursponsje de potten, pannen en borden aan het 'afwassen' is die daarin staan. Handdoek om af te drogen niet nodig. De zon doet dat 'werk'.
Weer wat verder zie ik enkele jongens hun was doen. Het wasgoed wordt te drogen gelegd op de struiken, op het gras of soms gewoon aan een waslijn.
In de loop van de avond wordt het rustiger...zo rustig dat Suzie en ik de enige overgebleven gasten zijn die buiten zitten. We besluiten om hier ook te eten. Dankzij een grote lamp aan de muur van het hotel hebben we mooi avondlicht.
Heerlijk, buiten eten. Bord spaghetti, er was niks anders. Dus makkelijk 'kiezen' ;-). Lekker biertje erbij. Wat wil een mens nog meer? Ondertussen is er een heerlijke stevige bries op komen zetten. Het stille water komt in beweging en rolt aan op het 'strand' . Het geluid van de aankomende 'golven' klinkt alsof we aan zee zitten en geeft daarom een bijzondere belevenis aan deze mooie avond zo ver weg van huis. De contouren van de bergen rondom het meer zijn vaag te zien. Hier en daar flikkerende lichtjes van de dorpjes die verscholen liggen tussen het groen.
.....WAUW...wat een rust en uitzicht.
....GEWELDIG.... en dan zo dadelijk een fris bad. Wat wil een mens nog meer.
In gedachten weltrusten voor alle achterblijvers, en morgen gezond weer op.
Sweet Dreams...xxx
Ik had vandaag (zondag 01-03) bij thuiskomst (in Mampong) een wasje willen "draaien", niet dus ! ;-) of :-(...?!!
Zaterdag 28-05 om 9.15 vertrokken naar Lake Bosomtwi. Aankomst 15.00. Het vele verkeer vooral in het centrum van Kumasi zorgt voor enorme vertraging. In Kumasi worden we ook niet op het busstation afgezet, maar langs de markt. Te druk om verder te rijden. Na wat vragen uiteindelijk de troto gevonden om verder te reizen. Je snapt er eingelijk niks van. De honderden busjes die tegen elkaar aan staan... dan nog de kraampjes en horden mensen...hoe moeten we hier toch ooit weg komen?? Nou simpel. Iemand met een geel hesje aan, schreeuwt....laat mensen stoppen of juist doorrijden om plaats te maken.. schreeuwt nog meer, en jawel hoor, via wat stoeprandjes wringt de troto zich langzaam aan een 'weg' uit deze drukte. Uiteindelijk kunnen we stapvoets ons toevoegen aan de langzaam rijdende file. Ohhhh ja, nog wel ff wat geld voor de man in het gele hesje. Iedereen verdient zo wel iets extra's! Zelfs de politie!!
Het laatste stukje overstappen in een taxi want er rijden geen trotos naar Bosomtwi Lake. Net voor we het gebied naderen is er n soort 'tol' die je moet betalen. De bevolking niet, maar wel buitenlanders. Discriminatie...?? Of 'noodzaak'?!
Bij aankomst in Abono (het plaatsje waar het meer ligt) moeten we ons verplicht melden bij iets van een vvv-kantoor. Ook daar weer betalen. De Ghanese bevolking is het goedkoopst uit, vrijwilligers die hier in Ghana komen om te werken moeten iets meer betalen en de "gewone" buitenlander het meest. Lucky me ;-) !
Het meer is zo een miljoen jaar geleden ontstaan door inslag van een meteoor.
De naam Bosomtwi Lake betekend: Gods Antilope.(sinds de 17de eeuw)
Rondom het meer zijn 27dorpjes met een totaal van 25.000 inwoners.
De diepte is 90 meter. Veel inwoners zijn vissers.
Er zijn volgens mijn boek vijf verschillende hotels /onderkomens. Met begeleiding van iemand van het vvv-kantoor gaan we naar het eerste onderkomen. Via een smal zandpaadje bezaaid met keien en via plankjes die over kleine stroompjes water liggen, lopen we tussen de lemen huizen met golfplaten daken, vervallen en scheef hangende deuren naar het gasthuis. Hier kunnen we goedkoop (13 cedies p.p) bij de bevolking zelf overnachten en (lokaal) eten.!! Nou nee! Ik ga mezelf dit weekend meer luxe gunnen :-).
Het tweede onderkomen is een hotel. Airco....die uiteindelijk toch niet zo goed werkt. Een w.c en badkamer met bad. Helaas geen stromend water, maar ondertussen zijn we al blij met een goed gevulde emmer met water :-). In dit geval uit het meer. We besluiten om hier een nacht te blijven.
Langs het hotel staan twee vrouwen, ieder met een grote hoop badkleding op de grond liggend om te verkopen. De badkleding is uit een ver verleden. Maar goed, ze zijn er indien nodig. Het verbaasd me de eenvoud van een kleerhanger hier te zien....echt ;-). Gewoon een klein soepel houtje, een draadje ertussen geknoopt en de badkleding kan hier opgehangen worden. Er is een touwtje gespannen tussen twee bomen waar wat badbakken aan de kledinghangers pronken. Klaar om verkocht te worden.
Verderop wat mensen die wat dingen verkopen zoals vis, hoe kan het anders.. kokosnoten, zakjes water. Hier en daar zitten mensen zomaar wat te zitten op mooie blauw geschilderde bankjes onder de bomen die met prachtige knoestige wortels een groot gedeelte van de grond bedekken. Een waar kunstwerk.
Op het meer met de vele lege jerrykannen om vis te vangen, varen/dobberen nu twee vissersbootjes. Het ziet er vredig uit. Een enkeling waagt zich verder in het meer om te zwemmen! Maar de meeste jongelui zijn aan het pootje baden dicht bij de kant of spetterend aan het spelen. De meeste Ghaneze kunnen niet zwemmen. Zou een mooie werkgelegenheid zijn voor mij. Eigen zwemschool...;-).
Ik zie wat verder weg een meisje van 16 jaar, met een emmer en een grote zilverkleurige schaal voorover gebogen in het water staan. Als ik dichterbij kom zie ik hoe ze in de emmer en in de schaal met een soort schuursponsje de potten, pannen en borden aan het 'afwassen' is die daarin staan. Handdoek om af te drogen niet nodig. De zon doet dat 'werk'.
Weer wat verder zie ik enkele jongens hun was doen. Het wasgoed wordt te drogen gelegd op de struiken, op het gras of soms gewoon aan een waslijn.
In de loop van de avond wordt het rustiger...zo rustig dat Suzie en ik de enige overgebleven gasten zijn die buiten zitten. We besluiten om hier ook te eten. Dankzij een grote lamp aan de muur van het hotel hebben we mooi avondlicht.
Heerlijk, buiten eten. Bord spaghetti, er was niks anders. Dus makkelijk 'kiezen' ;-). Lekker biertje erbij. Wat wil een mens nog meer? Ondertussen is er een heerlijke stevige bries op komen zetten. Het stille water komt in beweging en rolt aan op het 'strand' . Het geluid van de aankomende 'golven' klinkt alsof we aan zee zitten en geeft daarom een bijzondere belevenis aan deze mooie avond zo ver weg van huis. De contouren van de bergen rondom het meer zijn vaag te zien. Hier en daar flikkerende lichtjes van de dorpjes die verscholen liggen tussen het groen.
.....WAUW...wat een rust en uitzicht.
....GEWELDIG.... en dan zo dadelijk een fris bad. Wat wil een mens nog meer.
In gedachten weltrusten voor alle achterblijvers, en morgen gezond weer op.
Sweet Dreams...xxx
-
02 Maart 2015 - 10:34
Dorien Van Beers:
Hoi Marja,
Kei leuk om te lezen wat voor goeds je daar allemaal doet. Al die ervaringen opdoen en ondertussen ook genieten van alles. Heel veel groetjes en succes!
Dorien -
02 Maart 2015 - 19:21
Tarci:
Hallo Ataah, Ik wens jou heel veel pret deze laatste week. Geniet er nog van! Groetjes; Tarci. -
02 Maart 2015 - 20:09
Leentje Verdaasdonk:
Hoi lieve Marja
Wat beleef je een boel dingen op je reis. Je vertaalt het ook mooi in je verhalen. Ik kan me er goed een voorstelling van maken. Dit komt vooral hoe jij schrijft. Je zou schrijfster moeten worden. Ik wens je nog hele fijne dagen toe. Geniet van de dingen en mensen om je heen. Veel liefs en heel veel groetjes Leentje. -
02 Maart 2015 - 21:16
Linda:
Weer ontzettend mooi om te lezen. Zo blijven we goed op de hoogte van al jullie bijzondere belevenissen!
Kuss vanuit Best -
02 Maart 2015 - 21:30
Mieke:
Hoi Marja
Zojuist even genoten van je prachtige belevenissen!
Geniet ervan en blijf schrijven!
Groetjes, Mieke -
02 Maart 2015 - 23:34
Skandy :
Wat een eenvoud, en toch ook weer blij zijn met een biertje! Je moet het maar kunnen. Dat wordt wennen in Nederland. Fijn dat er soms wel stroom is om de reisverhalen naar ons te sturen. Liefs van Skandy en Ton. -
03 Maart 2015 - 11:10
Inge:
Hoi Marja, wat leuk om je reisverslagen te lezen en te horen wat voor goede dingen je daar allemaal doet. En de foto's van alle lieve kindjes maken veel indruk. Wij zijn trots op wat je in korte tijd voor hen kunt betekenen. Zet 'm op daar en geniet, zorg en beleef volop je laatste week. Groetjes, Joost, Inge en Teuntje. -
03 Maart 2015 - 15:58
Tineke:
Hoi marja, erg leuk om je verhalen te lezen. Je doet er ontzettend goed werk!! Wat zal het je een moeite kosten om je er "los" te maken.
Geniet er nog heeeeel erg van en tot over twee weken!
Groetjes, Tineke -
03 Maart 2015 - 16:49
Marjo:
hoi Marja,
zo vaak je auto zien staan en dan denken, dadelijk eerst kijken... maar je weet hoe dat gaat, kom je thuis en is er weer iets anders. maar nu toch je reisverslag gelezen. indrukwekkend wat je schrijft, petje af. wat hebben wij t hier dan goed en maar klagen. ik probeer je de nu laatste week te volegn. tot schrijfs, ziens.
grt marjo -
04 Maart 2015 - 08:26
Mardi:
Hoi May.
Het zal wennen zijn de volgende week.
Geniet nog maar even van de "rust".
Jij ook Frans. ha ha.
Doei xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
