Woensdag 18-02-2015
Door: Marja
Blijf op de hoogte en volg Marja
18 Februari 2015 | Ghana, Mampong
Goede nacht of goede morgen ;-) ?
Vannacht voor het eerst wakker geworden rond 00.00 uur.
Waarom ?? De waaier werkt, dus aan teveel warmte kan het niet liggen. Misschien dan toch aan het feit dat het precies een jaar geleden is dat mijn (ons) pap overleed. Onvoorstelbaar mooie herinneringen heb ik aan hem ;-). Evenals aan mijn moeder en lieve zus. Het is best wel veel geweest. Vaak in een overlevingsstand de afgelopen jaren doorgebracht. Gelukkig zijn eruit ons eigen gezin, waar ik in opgroeide nog twee lieve ;-).broers.. ( zo Jos en Peter) kunnen jullie er ook weer even mee vooruit. ;-).
Toch is het overlijden van mijn Tweelingzus een hele impact. Misschien is het zoiets als een impact wat je voelt als je een van je kinderen verliest.?!
Als ik in het weeshuis zie hoe de tweeling" samen is met elkaar", dan is het alleen maar begrijpelijk. Ze liggen altijd langs elkaar.. 'draaien' naar elkaar toe en voelen zich 'gerustgesteld'. Mooi, en bijzonder...dat zal ons mam toen misschien ook wel gedacht hebben. Suzai (de kleinste) is een wat langzamere 'drinker' dan Hamdai. Dat scheen bij Ons als baby zijnde ook zo te zijn...
Morgenvroeg weer om 7.00 uur op. Maar afwachten of het zonder of met beleg wordt :-). Beleg wil zeggen...gekookt ei of gebakken ei...of gewoon droog. Ook al goed.
Vandaag een rondleiding gehad over het gehele terrein. Tussen bananestruiken (en die zijn er heel wat), staan de resten van het oude weeshuis. Het huidige weeshuis wordt 'beheerd' door de Anglicaanse Kerk. In Kumasi door de regering. Misschien daarom het grote verschil.
Op het terrein bij Mampongs Babies Home zijn er ook onderkomens gebouwd voor de werknemers. Er is tevens een soort Creche voor kinderen van 'buitenaf', tot ongeveer twee/drie jaar. Hier binnen mogen geen foto's gemaakt worden....eigenlijk ook wel weer n goede zaak. Kun je je voorstellen dat in Nederland zomaar een vreemde binnen komt lopen en plots foto's wil nemen...??!!
De muren zijn mooi blauw geschildert met mooie tekeningen erop. Ik zie een 9 tal kinderen hier. De een slaapt in zijn bedje de ander is aan het zitten op n bankje...en weer wat andere zitten in n groepje bij elkaar omdat ze eten krijgen. Op een plankje staan 9 mooie rugzakjes. Hierin heeft ieder kindje van thuis zijn / haar eigen eten inzitten, in mooie afsluitbare 'boxjes'. Tot mijn verbazing staat er ook een t.v ..aan...niet echt n kinderprogramma, maar het geeft wat 'afleiding', en dan waarschijnlijk meer voor degene die er werken nu (drie in totaal), als voor de kinderen zelf. Weer verschijnt er een glimlach op mijn gezicht als ik een klein meisje op haar zwart gelakte schoentjes zie rondstappen..want wat schetst nog meer mijn verbazing.... bij elke stap verschijnen er onder bij haar hak drie kleine lampjes....tis toch wat...maar voor mij zijn het deze onvoorstelbare 'tegenstrijdigheden' die me laten glimlachen en laten genieten.
Verder is er nog het kantoor van Margareth. Zij regelt hier alles... en woont hier ook op het terrein. Wel aanzienlijk beter als de 'gewone' werknemers. Maar "goed", daar zal ze wel "Directrice" voor zijn.
De kinderen waar ik nu werk, worden goed verzorgd en krijgen goed (misschien te eenzijdig) te eten. Maar vandaag zelfs een vers fruithapje :-). Het eten is soms wat aan de late kant. Gevolg: Huilerige en drukke kinderen.
In de ochtend worden de kinderen helemaal gewassen. Afgedroogd, heel het lichaam met olie ingesmeerd en de smetplekken ingepoederd. Voor het slapen gaan nogmaals, maar nie in een wasbak. Dan een voor een, kleren, luier uit en met een doek afgewassen daarna afgedroogd en wederom in de olie en talkpoeder op de smetplekken.
Overdag katoenen luiers, bij het slapen gaan heuse pampers.
Twee keer per dag wordt de vloer gedweild en twee keer per dag de kleren verschoond en gewassen. Wel alles 'Handwerk":-)
Echt spelen hebben de kinderen niet geleerd. Ze kinderen verstaan geen engels. Wel hun eigen taal: Twi.
Ondertussen al wat woordjes geleerd. Maar...pppfff ook de namen zijn allemaal vreemd. En zo heb je een naam onthouden, zo heeft hij/zij s middags een ander shirtje aan...:-(.
Mooi memmory-spelletje ;-).
In ieder geval is het moeilijk om alle kinderen bezig te houden, voornamelijk vanaf 1 jaar. Kuffelen willen ze allemaal, maar daar heb ik niet genoeg plek voor. Sommige kinderen willen echt niet meer van je schoot. Het is wel guitig al die mooie donkere kindersnoetjes met die sprekende ogen en glimlach op hun snoetje ... vooral als ze geknuffeld worden en aandacht krijgen.
Ze houden wel van muziek. Vandaag op.mijn mondharmonica wat "muziek" geblazen. Het was even muisstil ;-). Misschien ook omdat ze nooit eerder een mondharmonica hadden gezien , laat staan gehoord. Ook zijn er enkele kinderen die nu samen "handje klap doen", op het Nederlandse liedje: Klap eens in je handjes...blij...blij... blij....;-) Dat is wel leuk om te zien...
Morgen is het markt in Mampong. Ik ga met Richard, van Syoto samen een (nieuwe) radio / c.d player kopen en wat muziek c.dees voor de kinderen.
Volgende week woensdag naar Kumasi. Hier samen met Babet en Eric van Syoto Speelgoed kopen voor zowel Childrens Home in Kumasi als hier in Mampong. Dan nieuwe matrassen voor in Kumasi, en "onderhandelen" voor een goede electriciteitsvoorziening, tevens in Kumasi.
Voor het speelgoed moeten we een pick-up te zien regelen. Maar met behulp van Syoto medewerkers komt het goed.
Nou lieve mensen dat was het weer.
Dank nogmaals aan jullie voor de bijdrages, maar ook de reacties. Ze doen me goed ;-).
Mijn internet gaf wat problemen.. dus als jullie even niks horen...
Don't Worry..Be Happy ;-)
Vannacht voor het eerst wakker geworden rond 00.00 uur.
Waarom ?? De waaier werkt, dus aan teveel warmte kan het niet liggen. Misschien dan toch aan het feit dat het precies een jaar geleden is dat mijn (ons) pap overleed. Onvoorstelbaar mooie herinneringen heb ik aan hem ;-). Evenals aan mijn moeder en lieve zus. Het is best wel veel geweest. Vaak in een overlevingsstand de afgelopen jaren doorgebracht. Gelukkig zijn eruit ons eigen gezin, waar ik in opgroeide nog twee lieve ;-).broers.. ( zo Jos en Peter) kunnen jullie er ook weer even mee vooruit. ;-).
Toch is het overlijden van mijn Tweelingzus een hele impact. Misschien is het zoiets als een impact wat je voelt als je een van je kinderen verliest.?!
Als ik in het weeshuis zie hoe de tweeling" samen is met elkaar", dan is het alleen maar begrijpelijk. Ze liggen altijd langs elkaar.. 'draaien' naar elkaar toe en voelen zich 'gerustgesteld'. Mooi, en bijzonder...dat zal ons mam toen misschien ook wel gedacht hebben. Suzai (de kleinste) is een wat langzamere 'drinker' dan Hamdai. Dat scheen bij Ons als baby zijnde ook zo te zijn...
Morgenvroeg weer om 7.00 uur op. Maar afwachten of het zonder of met beleg wordt :-). Beleg wil zeggen...gekookt ei of gebakken ei...of gewoon droog. Ook al goed.
Vandaag een rondleiding gehad over het gehele terrein. Tussen bananestruiken (en die zijn er heel wat), staan de resten van het oude weeshuis. Het huidige weeshuis wordt 'beheerd' door de Anglicaanse Kerk. In Kumasi door de regering. Misschien daarom het grote verschil.
Op het terrein bij Mampongs Babies Home zijn er ook onderkomens gebouwd voor de werknemers. Er is tevens een soort Creche voor kinderen van 'buitenaf', tot ongeveer twee/drie jaar. Hier binnen mogen geen foto's gemaakt worden....eigenlijk ook wel weer n goede zaak. Kun je je voorstellen dat in Nederland zomaar een vreemde binnen komt lopen en plots foto's wil nemen...??!!
De muren zijn mooi blauw geschildert met mooie tekeningen erop. Ik zie een 9 tal kinderen hier. De een slaapt in zijn bedje de ander is aan het zitten op n bankje...en weer wat andere zitten in n groepje bij elkaar omdat ze eten krijgen. Op een plankje staan 9 mooie rugzakjes. Hierin heeft ieder kindje van thuis zijn / haar eigen eten inzitten, in mooie afsluitbare 'boxjes'. Tot mijn verbazing staat er ook een t.v ..aan...niet echt n kinderprogramma, maar het geeft wat 'afleiding', en dan waarschijnlijk meer voor degene die er werken nu (drie in totaal), als voor de kinderen zelf. Weer verschijnt er een glimlach op mijn gezicht als ik een klein meisje op haar zwart gelakte schoentjes zie rondstappen..want wat schetst nog meer mijn verbazing.... bij elke stap verschijnen er onder bij haar hak drie kleine lampjes....tis toch wat...maar voor mij zijn het deze onvoorstelbare 'tegenstrijdigheden' die me laten glimlachen en laten genieten.
Verder is er nog het kantoor van Margareth. Zij regelt hier alles... en woont hier ook op het terrein. Wel aanzienlijk beter als de 'gewone' werknemers. Maar "goed", daar zal ze wel "Directrice" voor zijn.
De kinderen waar ik nu werk, worden goed verzorgd en krijgen goed (misschien te eenzijdig) te eten. Maar vandaag zelfs een vers fruithapje :-). Het eten is soms wat aan de late kant. Gevolg: Huilerige en drukke kinderen.
In de ochtend worden de kinderen helemaal gewassen. Afgedroogd, heel het lichaam met olie ingesmeerd en de smetplekken ingepoederd. Voor het slapen gaan nogmaals, maar nie in een wasbak. Dan een voor een, kleren, luier uit en met een doek afgewassen daarna afgedroogd en wederom in de olie en talkpoeder op de smetplekken.
Overdag katoenen luiers, bij het slapen gaan heuse pampers.
Twee keer per dag wordt de vloer gedweild en twee keer per dag de kleren verschoond en gewassen. Wel alles 'Handwerk":-)
Echt spelen hebben de kinderen niet geleerd. Ze kinderen verstaan geen engels. Wel hun eigen taal: Twi.
Ondertussen al wat woordjes geleerd. Maar...pppfff ook de namen zijn allemaal vreemd. En zo heb je een naam onthouden, zo heeft hij/zij s middags een ander shirtje aan...:-(.
Mooi memmory-spelletje ;-).
In ieder geval is het moeilijk om alle kinderen bezig te houden, voornamelijk vanaf 1 jaar. Kuffelen willen ze allemaal, maar daar heb ik niet genoeg plek voor. Sommige kinderen willen echt niet meer van je schoot. Het is wel guitig al die mooie donkere kindersnoetjes met die sprekende ogen en glimlach op hun snoetje ... vooral als ze geknuffeld worden en aandacht krijgen.
Ze houden wel van muziek. Vandaag op.mijn mondharmonica wat "muziek" geblazen. Het was even muisstil ;-). Misschien ook omdat ze nooit eerder een mondharmonica hadden gezien , laat staan gehoord. Ook zijn er enkele kinderen die nu samen "handje klap doen", op het Nederlandse liedje: Klap eens in je handjes...blij...blij... blij....;-) Dat is wel leuk om te zien...
Morgen is het markt in Mampong. Ik ga met Richard, van Syoto samen een (nieuwe) radio / c.d player kopen en wat muziek c.dees voor de kinderen.
Volgende week woensdag naar Kumasi. Hier samen met Babet en Eric van Syoto Speelgoed kopen voor zowel Childrens Home in Kumasi als hier in Mampong. Dan nieuwe matrassen voor in Kumasi, en "onderhandelen" voor een goede electriciteitsvoorziening, tevens in Kumasi.
Voor het speelgoed moeten we een pick-up te zien regelen. Maar met behulp van Syoto medewerkers komt het goed.
Nou lieve mensen dat was het weer.
Dank nogmaals aan jullie voor de bijdrages, maar ook de reacties. Ze doen me goed ;-).
Mijn internet gaf wat problemen.. dus als jullie even niks horen...
Don't Worry..Be Happy ;-)
-
18 Februari 2015 - 08:51
Leentje:
Hoi Marja
Zo, het is niet niks wat jij zo allemaal mee maakt. Petje af hoor. Zeker als je het gemis van je dierbaren voelt.
Lekker genieten van de mooie dingen en de mensen om je heen.
Heel veel groetjes Leentje -
18 Februari 2015 - 09:53
Tonniedijkstra:
Hoi Marja
Ja als je ver van huis bent kunnen er veel gedache in je hoofd komen
en Carla zal vooraltijd bij je zijn zeker op bijzondere momenten
Wel heel mooi dat er ook een tweeling is die je kan verwennen en knuffelen
Vrede en Alle Goeds
Tante Tonnie -
18 Februari 2015 - 12:13
Els En Kees Zandbergen:
Marja wat goed van jou mijn petje af ik zou het niet kunnen al zou ik het graag willen veel sukses toegewenst van ons -
18 Februari 2015 - 13:14
Dorien Van Beers:
Leuk verslag om te lezen Marja, kei knap wat je doet. Heel veel succes en ik blijf je volgen hoor! Groetjes Dorien -
18 Februari 2015 - 19:03
Agnes Van Doorn:
Hoi Marja
Hartelijk dank voor het super mooie kaartje van ons drieën
Ik had aan veel dingen gedacht maar niet dat ik op mijn verjaardag van jou een kaartje zou krijgen dat was een echte verrassing nu je daar in Ghana zit
Ook zeer onroerend om je reis verslagen te lezen wat hebben wij het dan toch goed hè
En stoer vind ik het ook van jou daar tussen de bananen planten je moet het toch maar doen
En alle lieve kinderen met hun mooie ogen knuffel ze maar ,leuk om te doen en de kinderen genieten er van wat wil je nog meer. Ik lees verder en kijk uit naar je verhalen
Ik wens je nog vele fijne dagen
Groeten Agnes -
18 Februari 2015 - 19:11
Inge:
Hee Marja,
Wat fijn om via deze weg van je te horen. En wat een bijzondere momenten beleef je daar. Wat zullen alle kindjes blij zijn met jouw komst!
Geniet, zorg en beleef! Liefs en knuffel van ons -
18 Februari 2015 - 21:15
TaRCI Beekmans:
Hallo Marja, zeker weten dat je ouders en je zus meekijken en meegenieten van jouw belevenissen en dat ze trots op je zijn! Liefs en sterkte: Tarci. -
18 Februari 2015 - 21:53
Joop:
Vanochtend bij het wakker worden stond ome Broer en tante Dien ook op mijn netvlies. 1 jr geleden alweer. Ben ik noggewoon onder familieleden, kun je nagaan als je ver weg bent en dan ook ng eens het gemis van Carla voelt.
Extra stimulans om alles wat erin zit in Ghana eruit te halen.
Knuffel er maar flink op los, vergeet je nooit meer!
Gr, Joop -
20 Februari 2015 - 20:56
Rita:
Hoi marja, ontroerend verhaal. Genieten van de kleine dingen. Fijne tijd nog toegewenst. Groetjes rita -
25 Februari 2015 - 09:11
Marja Beekmans:
18 februari 2015 09:21 | Door: Petra Litjes
Marja wat heb je het mooi verwoord, ik krijg er beelden bij. Hoe mooi om te horen dat kleine dingen zoals muziek en een knuffel voor hen kan betekenen. Super goed bezig!
Groetjes Petra -
25 Februari 2015 - 09:11
Marja Beekmans:
19 februari 2015 22:52 | Door: Skandy,
Lieve Marja. Wat een belevenissen allemaal. Geniet er van,en wij beleven en genieten met je mee. Lief Skandy en Ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
